τρισάνοικτος

-ον, Μ

αυτός που δεν αισθάνεται καθόλου οίκτο, ανελέητος, πολύ σκληρός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επιτατ. τρισ-/τρι-* + ἄνοικτος «σκληρός, ανελέητος» (< στερητ. ἀ(ν)- + οἶκτος)].